Zo'n anderhalve week geleden werd ik gevraagd om voor de gemeente Rotterdam beeldmateriaal te schieten voor een belangrijk rapport over de bescherming van EU-arbeidsmigranten. Geen gemakkelijk onderwerp om op de foto te zetten, maar wel één dat aandacht verdiend.
Samen met Igor Milovanovic (Adviseur en Voorlichter EU-Arbeidsmigranten) ging ik de straat op om in gesprek te gaan met deze bewoners. Veel van hen wilden alleen onherkenbaar in beeld terwijl ze het gesprek met hem aangingen. Ze beheersen de Nederlandse taal vaak onvoldoende om zelfredzaam te zijn in de samenleving. Hierdoor zijn ze afhankelijk van anderen, die niet altijd het beste met hen voor hebben. Igor specht alle sprachen en informeert hen over de inloopspreekuren van de gemeente, hun mogelijkheden en het lokale netwerk.
Hun leefomstandigheden zijn veelal slecht, ze betalen hoge huren voor kleine, natte appartementen. Degenen die zich geen eigen dak boven het hoofd kunnen veroorloven slapen in gekraakte kelderboxen. Daar is ook de foto uit het journaal gemaakt. Aan de ene kant van de keldergang trof ik een vieze matras aan...aan de andere stond ik in de poep. Een onmenselijke manier van leven.
Gelukkig waren er ook succesverhalen van ondernemers die een mooie zaak in beheer hebben. Deze plekken zijn weer kleine hubs voor de diverse migrantenpopulaties. Hier ontmoeten zij elkaar, eten gerechten uit hun vaderland en vertellen verhalen. Corona hakt er ook bij deze groepen flink in. Mogelijkheden om veilig bij elkaar te zijn, zijn schaars.
Hopelijk gaan veel bewoners gebruik maken van de mogelijkheden die dit actieplan ze biedt! Hier lees je meer over het actieplan en vind je een link naar het actieplan: https://www.rotterdam.nl/wonen-leven/eu-arbeidsmigranten/
